مطالعه و بررسی ورودیهای شهر زابل با تاکید بر جنبه های زیبایی شناسی و کارکردی

چکیده مبادی ورودی به عنوان یکی از اصلی ترین اجزای ساختار کالبدی و فضایی شهر، علیرغم اهمیتی که به لحاظ کالبدی، کارکردی و زیبایی شناسی دارد از یک سو با تجمع کاربری های ناهمگن و ناسازگار و از سوی دیگر کیفیت پایین ساخت و سازها بدون طرح قبلی در حاشیه بلافصل این محورهای شهری، فضاهای مغشوش و ناهماهنگی ایجاد نموده که به لحاظ بصری بسیار آشفته اند. ورودی های اصلی شهر زابل نیز سازمان یافته نیست، توزیع نامناسب کاربری ها، عدم پیوستگی در ساخت و سازها، کمبود مراکز خدماتی، وجود مشاغل مزاحم شهری، کمبود پوشش گیاهی و غیره از مشکلات ورودی این شهر می باشد. در این پژوهش سعی شده است ضمن تشریح چگونگی تراکم کاربری های مزاحم شهری در ورودی های زابل- زاهدان و زابل- نهبندان به سازماندهی و برنامه ریزی منظر و کارایی ورودی ها پرداخته شود و جهت حل این مشکلات براساس شناخت وضع موجود و مطالعات میدانی و با استفاده از gis، نرم افزارهای آماری، تکنیک topsis و سایر موارد به ارائه راه حل های مختلف می پردازد. نتایج تحقیق حاکی از این است که براساس شاخص سازگاری کاربری های اراضی، 24 درصد در ورودی زابل- زاهدان و 20 درصد در ورودی زابل- نهبندان ناسازگارند. وضعیت پوشش گیاهی (فضای سبز شهری) نیز در هر دو ورودی بسیار ضعیف و بدون برنامه ریزی شده می باشد. در زمینه تابلوهای اطلاع رسانی شهری بخصوص تابلوهای تجاری و خدماتی به دلیل تنوع و کثرت، دچار آشفتگی بصری می باشند. از نظر نمای ساختمان های همجوار ورودی زابل- زاهدان 4/62 درصد واحدها و ورودی زابل- نهبندان 7/69 درصد بدون نما و یا تکمیل نشده می باشند. در هر دو ورودی زابل- زاهدان و زابل- نهبندان، جوشکاری های درب و پنجره رتبه 1 را از نظر آلودگی کسب کرده اند که باعث افت کارکردی این ورودی ها شده که باید در مجتمع های درون شهری ساماندهی گردند. در پایان پژوهش، راهکارها و پیشنهادهای برای برنامه ریزی سیما و منظر ورودی ها و ساماندهی مشاغل مزاحم موجود در ورودی های شهر زابل ارائه شده است.